List Pasterski Biskupa Alana,sm
Właśnie rozpoczęliśmy wspaniałą wielkopostną podróż. My wszyscy, zarówno
katechumeni przygotowujący się do włączenia do Kościoła, czy też doświadczeni w
wierze naśladowcy Chrystusa, jesteśmy wezwani by iść w stronę Pasji i
Zmartwychwstaniu Jezusa. Wielki Post jest czasem łaski, świętym czasem, czasem
nawrócenia i czasem przemiany.
W dzisiejszej Ewangelii, w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, słyszymy
jak Jezus udał się na 40 dniowy pobyt na pustynię, gdzie zmagał się z pokusami
oraz tym, co przynosi odosobnione miejsce.
Ten przykład Chrystusa odegrał znaczącą rolę w Młodym Kościele, kiedy
wielu chrześcijan podążyło za Jezusem w doświadczeniu pustyni, i to właśnie
pustynie są miejscami, gdzie zakwitły pierwsze osady chrześcijańskiego
monastycyzmu. Tamci bracia i siostry poświęcili swoje życie całkowicie Bogu
oraz podjęli walkę duchową u boku Chrystusa.
Na pustyni ludzkie życie jest
niepewne, niemal niemożliwe … jedynie żywe są ciernie i osty, jadowite węże i
żądlące owady.
Pierwsi Ojcowie i Matki Pustyni pozostawili wiele świadectw ich
doświadczenia zwycięskich nocy i dni odosobnienia; dane im było poznać, że w
podążaniu za Jezusem można iść drogą wierności, ale również wchodzi się na
ścieżki porażki. Odkryli oni prawdę o świętości i grzechu; o intymnej obecności
Boga, ale też zasmakowali chwil opuszczenia.
Reguła życia wczesnych monasterów oparta była na przykazaniach Jezusa
wzywających do miłości Boga i bliźniego. Jedno z opowiadań wspomina o
przybyszu, który odnalazł mnicha, prosząc go o radę, a opuszczając go rzekł: wybacz mi Ojcze, że rozmawiając ze mną,
sprzeniewierzyłeś się twojej Regule. Mnich na to odpowiedział: Moją Regułą jest umocnić Ciebie i odesłać
Cię w pokoju.
Ewangelia, którą usłyszeliśmy w Środę Popielcową, sugeruje regułę wspartą
na trójnogu, dobrą dla każdego z nas w czasie Wielkiego Postu: samokontrola,
miłość Boga oraz miłość bliźniego. Możemy wybrać rezygnację z czegoś, a może
praktykować pełną miłości ofiarność; Wielki Post jest też uprzywilejowanym
czasem modlitwy. Jakkolwiek zdecydujemy się celebrować Wielki Post, musimy iść
naprzód z Jezusem, od zmagania i śmierci w stronę życia.
Możemy być też ośmieleni pamiętając, że Wielki Post jest wspaniałym
czasem pojednania z Bogiem i pomiędzy sobą.
Tak samo jak pierwsi chrześcijanie musimy jasno stwierdzić, że jedyną
drogą naprzód jest droga Chrystusa. Papież Leon Wielki napisał w piątym wieku o
kuszeniu Jezusa: On walczył wtedy, byśmy
my mogli walczyć jak On, On zwyciężył wtedy, byśmy my także mogli zwyciężyć.
Proszę módlcie się za mnie, samemu obiecuję modlitwę za Was.
W Chrystusie i Maryi,
+Alan, SM